DEVAM: 5- HACININ (HAC
İBADETİ ESNASINDA VE YOLCULUĞUNDAKİ) DUASININ FADLI (ÜSTÜNLÜĞÜ) BABI
حدّثنا
مُحَمَّدُ
بْنُ طَرِيفٍ.
حدّثنا عِمْرَانُ
بْنُ
عُيَيْنَةَ
عَنْ عَطَاءِ
بْنِ السَّائِبِ،
عَنْ مُجَاهِدٍ،
عَنْ ابْنِ
عُمَرَ، عَنِ
النَّبِيِّ
صلى الله عليه
وسلم ؛
قَالَ
((الْغَازِي
فِي سَبِيلِ
اللهِ وَالْحَاجُّ
وَالْمُعْتَمِرُ،
وَفْدُ اللهِ.
دَعَاهُمْ
فَاَجَابُوهُ.
وَسَأَلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ)).
في الزوائد:
إسناده حسن.
وعمرن مختلف
فيه.
(Abdullah) bin Ömer
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: «Allah yolunda savaşa
giden, hacca giden ve Umre'ye giden kimseler Allah'ın elçileridir. Allah
bunları davet etti, bunlar da Onun dâvetine icabet ettiler ve bualar Allah'tan
dilekte bulundular, Allah da onlara dilediklerini verdi.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedi hasen'dir. Ravİ İmran'ın sıkalığı,
ihtilaflıdır.
AÇIKLAMA: 2895’te